-
1 μονόω
μονόω, [dialect] Ep. and [dialect] Ion. [full] μουνόω, Od. 16.117, Hdt. (v. infr.); but [pref] μον- in Il.11.470: ([etym.] μόνος):—A make single or solitary, ἡμετέρην γενεὴν μούνωσε Κρονίων made our race single, i. e. allowed but one son in each generation, Od.16.117; μ. τὸν Φίλιππον leave him isolated, Plb.5.16.10; get alone,τινὰ ἐν σπήλυγγι AP9.451
; strip of predicates, make unique, [ θεόν] Plot.6.8.15.II more freq. in [voice] Pass., to be left alone, forsaken, l. c.;μουνωθέντα παρ' οἴεσιν ἢ παρὰ βουσίν Od.15.386
; ἐμουνοῦντο they were left each man by himself, Hdt. 8.123; μουνωθέντα taken apart, without witnesses (v. l. for μουνόθεν), Id.1.116;γυνὴ μονωθεῖσ' οὐδέν A.Supp. 749
; of animals when hunted, X.Cyn.9.9; when left solitary, Arist.HA 578b33; of the soul, to be separated from the body, Diog.Oen.36; of things, to be taken alone, Arist.EN 1096b17; to be isolated in thought, Dam.Pr. 195.2 c. gen. pers., μεμουνωμένοι συμμάχων deserted by allies, Hdt.1.102, cf. 6.15, 7.139; μονωθεὶς δάμαρτος, σοῦ μονούμενος, E.Alc. 296, 380;δεσποτῶν μονούμενος Id.Rh. 871
;μονωθεῖσ' ἀπὸ πατρός Id.IA 669
;μονωθεὶς μετ' ὀλίγων Th.6.101
: abs.,μεμονωμένων εἰ κρατήσειαν Id.2.81
, cf. 5.40,58. b. c. gen. rei, μεμονωμένοι τῆς τῶν ἱππέων βοηθείας bereft of.., D.S.19.43; μονούμενος τῶν ἀγαθῶν separated from.., Pl.Lg. 710b; μονωθεῖσαι φρονήσεως without.., Id.Ti. 46e; μονωθεὶς ἐκ τῆς εἱρκτῆς, i. e. set free from.., Id.Ax. 370d. -
2 μονόω
μονόω, ion. u. ep. μουνόω, v ereinze ln, machen, daß Etwas einzeln oder einsam ist; ὧδε γὰρ ἡμετέρην γενεὴν μούνωσε Κρονίων, Od. 16, 117. er machte das Geschlecht einzeln, daß immer nur ein Sohn da war, vgl. die folgdn Verse; häufiger im pass., δείδω μή τι πάϑῃσιν ἐνὶ Τρώεσσι μονωϑείς, Il. 11, 470, allein gelassen od. verlassen, vgl. Od. 15, 386; γυνὴ μονωϑεῖσ' οὐδέν, Aesch. Suppl. 730; δεσποτῶν μονοὐμενος, Eur. Rhes. 871; μονωϑεὶς σῆς δάμαρτος, Alc. 297, beraubt; auch μονωϑεῖσ' ἀπὸ πατρὸς καὶ μητέρος, I. A. 669. – In Prosa; μεμουνωμένοι συμμάχων, Her. 1, 102. 6, 15, öfter; μεμονῶσϑαι, Thuc. 4, 126; μονωϑεὶς μετ' ὀλίγων, 6, 101; ὅταν πυρὸς ἀποχωρισϑὲν ἀέρος τε μονωϑῇ, Plat. Tim. 59 e, vgl. 46 e, öfter; Xen. u. Folgde; αὔταρκες, ὃ μονοὺμενον, allein, für sich, αἱρετὸν ποιεῖ τὸν βίον, Arist. Eth. 1, 7; dem μεϑ' ἑτέρου entgeggstzt, 10, 23; μεμονωμένοις πάσης βοηϑείας, von aller Hülfe entblößt, D. Sic. 19, 39; auch absol. μεμονωμένοι, Plut. Them. 9; μονώσαντες τὸν Φίλιππον, nachdem sie ihn von allen Bundesgenossen entblößt hatten. Pol. 5, 16, 10.
-
3 μονόω
μονόω, vereinzeln, machen, daß etwas einzeln oder einsam ist; ὧδε γὰρ ἡμετέρην γενεὴν μούνωσε Κρονίων, er machte das Geschlecht einzeln, daß immer nur ein Sohn da war; δείδω μή τι πάϑῃσιν ἐνὶ Τρώεσσι μονωϑείς, allein gelassen od. verlassen; μονωϑεὶς σῆς δάμαρτος, beraubt; αὔταρκες, ὃ μονοὺμενον, allein, für sich: μεμονωμένοις πάσης βοηϑείας, von aller Hilfe entblößt; μονώσαντες τὸν Φίλιππον, nachdem sie ihn von allen Bundesgenossen entblößt hatten
См. также в других словарях:
μήτις — Μυθολογικό πρόσωπο, μητέρα της Αθηνάς, προσωποποίηση της φρόνησης και της σοφίας. Ήταν κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος και πρώτη σύζυγος του Δία. Σύμφωνα με την παράδοση, ύστερα από παράκληση του Δία, πρόσφερε στον Κρόνο ένα εμετικό φάρμακο,… … Dictionary of Greek
